- خوش برخوردی (خوَشْ / خُشْ بَ خوَرْ / خُرْ)
خوش محضری. نیک محضری. حالت برخورد نیک داشتن. خوش معاشرتی. (یادداشت مؤلف)
معنی خوش برخوردی - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
ویژگی کسی که با خوش رویی و مهربانی با مردم رو به رو می شود، مردم دار، مهربان
(شِ دَ)
لغت نامه دهخدا
خوش ملاقات کردن. ملاقات و برخورد از روی بشاشت داشتن. نیک محضر بودن. مقابل بد برخوردن. (یادداشت مؤلف)
(خوَشْ / خُشْ بَ خوَرْدْ / خُرْدْ)
لغت نامه دهخدا
خوش معاشرت. خوش محضر. آنکه به وقت ملاقات رو خوش نشان دهد. نیک محضر، کنایه از بشاش. (یادداشت مؤلف)
کسی که با روی گشاده مردم را ملاقات کند خوش معاشرت مقابل بد برخورد: (خیلی خوش برخورد و خوش صحبت است)
خلیق، مردمدار، خوش گفتار
متضاد: بدبرخورد، خوش محضر، خوش معاشرت، نیک محضر، معاشرتی
متضاد: بدمحضر، بدمعاشرت
متضاد: بدبرخورد، خوش محضر، خوش معاشرت، نیک محضر، معاشرتی
متضاد: بدمحضر، بدمعاشرت
